Tydzień spędzony w świętokrzyskim pozwolił mi tylko na niewielkie poznanie skarbów tego regionu. Chciałabym jeszcze zajrzeć w te strony.
Dziś zdjęcia z Ośrodka Tradycji Garncarstwa.
Garncarstwo w Chałupkach istniało już w odległych czasach. Pierwsze publikacje na ten temat pojawiły się w XVIII wieku. Liczne dokumenty i miejscowa tradycja poświadczają działanie tego rzemiosła w XIX i XX wieku. W okresie przedwojennym, w roku 1935 w zawodzie pracowało 62 garncarzy. Na początku lat 50. liczba garncarzy pracujących w rzemiośle spadła o połowę. Natomiast w 1974 roku we wsi zostało jedynie 15 garncarzy, którzy wyrabiali przeważnie doniczki. W 1982 roku zostało ich tylko kilku.
Od końca XIX wieku obok naczyń przydatnych w gospodarstwach domowych wyrabiano w Chałupkach doniczki na kwiaty. Po II wojnie światowej organizowano konkursy i wystawy, które spowodowały rozwój produkcji naczyń i różnego rodzaju figurek przeznaczonych do dekoracji wnętrz. Utalentowani garncarze z Chałupek współpracowali ze spółdzielnią " Chałupnik", która promowała ich produkty na rynku polskim i zagranicznym. Ostatnim takim garncarzem był zmarły w 1993 roku Stefan Sowiński, i tę datę uważa się za koniec działania garncarstwa w Chałupkach.
Warsztaty rzemieślnicze rozmieszczone w Chałupkach
Prace dzieci biorących udział w warsztatach.
W 1998 roku w Chałupkach utworzono Ośrodek Tradycji Garncarstwa, którego kustoszem jest
Józef Głuszek, syn jednego z najlepszych artystów garncarzy tamtych czasów.
OTG utworzony jest w rodzinnym domu pana Józefa i Antoniny, którzy mieszkali tu z dwójką swoich synów. Kustosz pan Józef jest jednym z synów.
Kustosz nie szczędzi czasu i chociaż było nas tylko dwie osoby poświęcił nam taki sam czas jak dla całej grupy. Opowiadał z pasją o pracy swoich rodziców, o sposobie pozyskiwania gliny i przygotowywania jej do wyrobu naczyń. Sam nie był garncarzem.
Wyżej rodzice pana Józefa (kustosza)
Na dworze pod wiatą odbywają się garncarskie warsztaty dla dzieci
Niżej link do ciekawej opowieści o tym miejscu, kustoszu, garncarstwie i wystawie. Zajrzyjcie, bo warto :)
"Pan Józef opowiadając o pracy swojej mamy przyznaje, że czasami praca żony garncarza była cięższa niż praca jej męża. Zajęciem żony było m.in. topienie ołowiu, tworzenie mikstur do polewania garnków oraz samo polewanie i nadawanie im kolorów. Dzieci natomiast miały za zadanie np. tworzenie detali (np. liście, łodygi, winogrona)."- to fragmencik artykułu.
https://tymrazem.pl/osrodek-tradycji-garncarstwa-w-chalupkach-dziesiatki-lat-pracy-i-tony-gliny/
