Drewniany kościółek z 1763 roku wybudowano w Rogowie, pierwotnie jako kaplicę szpitala-przytułku. Po likwidacji przytułku, na początku XIX wieku, został włączony do parafii. Jednonawowy kościółek wzniesiony z modrzewiowych bali. Wewnątrz z pierwotnego wyposażenia można zobaczyć ambonę, barokowy ołtarz główny, ołtarze boczne. Po przeniesieniu do skansenu został ponownie konsekrowany.
Inne domy, ich wyposażenie, warsztaty...
Kuźnia
We wnętrzach tej chałupy pokazano ekspozycję obrzędu czuwania nad zwłokami.
Po zgonie zamykano zmarłemu oczy ( czasem kładziono monety na powieki ), żeby oczy się nie otworzyły i nie wypatrzyły kogoś na tamten świat. Rodzina albo ktoś obcy przygotowywał zmarłego do trumny. W tym czasie zakrywano w domu okna i lustra żeby dusza nikogo nie zabrała ze sobą i żeby nie pozostała w domu. Zatrzymywano zegar gdyż czas dla zmarłego zatrzymał się. Zmarły leżał w trumnie w domu nie dłużej jak trzy dni. W tym czasie przychodziła rodzina i wszyscy mieszkańcy wsi, którzy chcieli ostatni raz odwiedzić zmarłego. Czuwanie przy zmarłym wg wierzeń pomagało przejść duszy na tamten świat. W czasie czuwania modlono się i śpiewano żałobne pieśni. Po trzech dniach trumnę wyprowadzano do kościoła, a później na cmentarz. Trumnę zawsze wynoszono nogami do przodu, aby dusza nie powróciła.