Na dworcu Gdańsk Główny

Budynek dworcowy w Gdańsku został wzniesiony w latach 1894-1900 w stylu renesansu. Dworzec Gdańsk Główny przyjmuje i opuszcza średnio 9 mln pasażerów rocznie.

Przed dworcem stoi pomnik upamiętniający akcję wywożenia żydowskich dzieci z Wolnego Miasta Gdańska do Anglii od maja do sierpnia 1939 roku.

 W ratujących życie "Kindertransportach" wyjechało  od 10 do 11 tys. żydowskich dzieci. Pochodziły one głównie z Niemiec, Austrii, Wolnego Miasta Gdańska, Czechosłowacji, Łotwy, Litwy, Estonii w tym z Gdańska ok.130. Dzieci żydowskie wyjechały bez rodziców. Pociągi z dziećmi przybywały do Londynu na stację Liverpool Street, skąd część dzieci były odbierane przez angielskie rodziny lub trafiały do sierocińców.

Pomnik przedstawia pięcioro dzieci z podręcznym bagażem w ubraniach z lat 30. Na cokole znajdują się tabliczki z nazwami miast, z których wywieziono dzieci: Leipzig, Mannheim, Munchen, Nurnberg, Praha, Stuttgard, Wien, Wrocław, Berlin, Hamburg, Frankfurt, Gdańsk, Dusseldorf, Hannower, Koln.

Pierwszy pomnik upamiętniający  wydarzenie powstał w 2006 roku, obok docelowej stacji Liverpool Street Station w Londynie. Drugi z pomników stanął w Berlinie w 2008 roku. W berlińskim pomniku przedstawiono dwie grupy dzieci, jedna z nich to postacie uratowanych dzieci z "Kindertransportów", a druga to postacie dzieci, które pojechały do obozów zagłady. Gdański pomnik odsłonięty został w 2009 roku, a jego autorem jest Frank Meisler, który jest jednym z uratowanych dzieci z Gdańska. Dzieci z gdańskiego pomnika są tymi samymi, które znajdują się na pomniku w Londynie. Pomnik gdański jest zamknięciem tego cyklu. Londyński pomnik wzniesiono pod patronatem księcia Karola.